|
| |
SANKTUARIUM ŚW. ANNY SAMOTRZECIEJ W SOBÓTCE
Cudami słynąca od niepamiętnych czasów figura Św.
Anny do Sobótki została prawdopodobnie przywieziona w XII wieku z Kijowa przez
księżniczkę ruską Marię Wloskonissę, żonę Piotra Własta. Dla niej
zbudowano kaplicę (obecne prezbiterium), której dolne partie zachowały się
do dnia dzisiejszego do wysokości okien prezbiterium.
Według historyków sztuki obecna figura pochodzi z
przełomu XIII i XIV wieku, rzeźbiona w drewnie lipowym w stylu romańskim z
drobnymi elementami gotyckimi. Widoczne są na niej również przeróbki
barokowe dokonane podczas renowacji w 1699 roku.
W 1511 roku bractwo pielgrzymów dobudowało do „tylnej kaplicy Św. Anny”
gotycki kościół. Również w tym samym czasie powstała prawdopodobnie
kapliczka Św. Anny dobudowana z tyłu prezbiterium. Portal z piaskowca i ściana
szczytowa pochodzi z XVI wieku, ale widoczne jest na niej duże zamurowane okno
gotyckie.
Świątynia ta pełniła dwie funkcje: kościoła pogrzebowego i odpustowego.
Wskazują na to odprowadzanie zmarłych na przykościelny cmentarz jak również
liczne pielgrzymki do cudownego wizerunku Św. Anny zarówno ze Śląska jak i z
Czech, Moraw, Słowacji i Węgier. Coroczne główne uroczystości miały
miejsce w trzeci dzień Zielonych Świąt – rocznicę poświęcenia kościoła.
W czasie wojny trzydziestoletniej 10 VI 1633 roku
wojska saskie spaliły kościół razem z całym miastem. Po pożarze część
okien zamurowano, sklepień nie odbudowano, lecz dano płaski sufit –
drewniany strop. Prezbiterium zasklepiono kolebką z lunetami.
W latach Kulturkampfu władze pruskie w 1875 roku odebrały kościół katolikom
i przekazały go gminie starokatolickiej, który odzyskano dopiero w 1893 roku.
Po II wojnie światowej kościół, do czasu wyremontowania kościoła
parafialnego, stanowił centrum życia religijnego mieszkańców Sobótki.
17 XII 2000 roku Ks. Henryk Kard. Gulbinowicz,
Arcybiskup Metropolita Wrocławski oficjalnie erygował lokalne Sanktuarium Św.
Anny.
Na uwagę w kościele zasługują:
- dwa piaskowcowe portale w zakrystii z 1701-1702r.
- portal kruchty południowej z XVIII wieku.
- cztery gotyckie rzeźby z 1500 roku (wys. 2,5 m)
przedstawiające Matkę Bożą z Dzieciątkiem, Św. Annę Samotrzecią, Św.
Augustyna i Św. Jadwigę;
- barokowy ołtarz główny z 1720 roku i pięć figur Św.
Janów.
- ołtarz Czternastu Świętych Wspomożycieli z 1720 roku.
- Pieta Matki Bożej Bolesnej,
- ambona i kropielnica z 1726 roku. |
